Meer seks in Nederlandse films

maandag, 28 september 2015 - Ben Redlights nieuws

Nederlandse films zijn niet echt preuts te noemen. Tatjana werd genomen door de buurman in Flodder en er werden piemels gemeten in Spetters. De films Blue Movie (1971) en Turks Fruit (1973) worden vaak genoemd als de pioniers van het genre, maar voor deze films waren er al veel andere naakte borsten en billen te zien. De documentaireserie Andere Tijden ging op zoek naar de naakte waarheid.

De borsten van Bali

Vanaf 1925 werden op Bali blote vrouwen gefilmd. Zolang de vrouwen niet Christelijk waren of van blanke afkomst mochten ze vertoond worden op het witte doek. Dit soort films werd “etnografie” genoemd. Het Polygoon had zelfs een aparte divisie genaamd “Nederlandsch-Indische Film Maatschappij” opgericht om deze films te produceren. Daarbij is het opvallend dat de Balinese bevolking op een relatief respectvolle manier in beeld gebracht werden, de Papoea’s kwamen er veel slechter vanaf. Toen de films in 1940 van commentaar werden voorzien werden ze als lui bestempeld, en vrouwen waren “huisdieren”.

Finse jongens

In 1959 zond het kinderprogramma De Verrekijker een uitzending uit van Finse jongens die een sauna bezochten. De jongens waren duidelijk in hun blote bips te zien. Het was pas in 1967 toen Phil Bloom haar naakte borsten liet zien in “Hoepla”. Dit leidde tot een ware rel in Nederland, blote borsten van een witte vrouw waren blijkbaar toch heel wat anders.

Voyeurs en hypocrieten

Het verschil met de films als Turks Fruit en de etnografie “documentaires” was de manier van presenteren. Regisseurs als Paul Verhoeven maakten naakt ook seksueel, eerlijk en direct. De etnofilms verhulden de prikkelende beelden maar namen voyeuristische beelden op van donkere vrouwen in verre culturen.

Plaats een reactie

Jouw e-mail adres is niet zichtbaar op de website